In april moest ik weer naar de dermatoloog voor controle op plekjes, moedervlekken enz. om te kijken of alles nog rustig is. Door de medicijnen tegen de afstoting is de kans op huidkanker behoorlijk vergroot. De dermatoloog vond een plekje op mijn buik er niet symetrisch genoeg uit zien en vond dat die weggehaald moest worden. Ik had last van een bultje op mijn schouder en zij stelde voor die ook maar gelijk weg te halen. Begin mei is dat gebeurd, dat werd onderzocht en gelukkig was er niks aan de hand.
Ik heb al jaren een plekje op mijn neus, zo’n 20 jaar geleden heb ik het al gezien. Soms werd het wat dikker en kwam er allemaal talg uit, dan was het weer een aantal maanden dunner en rustiger en dan ineens was het er weer. Zo’n 16 jaar geleden ben ik daarmee naar de huisarts geweest. Die zei me dat ik met zulk soort dingen naar de schoonheidsspecialiste moest. Toen ik daar kwam, zei zij weer dat ik daarmee naar de huisarts moest, want daar deed zij niks mee. Lekker dus. Omdat het geen moedervlek was, heb ik er verder nooit bij stilgestaan dat dat ook door de dermatoloog nagekeken kon of moest worden. In de zomer ging dit bultje ineens groeien en werd groter, dan weer leek het op een puistje, dan weer zat er alleen een korstje op en zag er niet prettig uit. Dus na de vakantie heb ik maar een afspraak gemaakt bij de dermatoloog. Die vond dat er gelijk een biopt gemaakt moest worden. De week erna kwam de uitslag: foute boel! Het is toch huidkanker, een soort die niet of bijna nooit uitzaait, maar ook niet stopt met groeien. Dus dat plekje (inmiddels 1 cm doorsnee) moet ook weggesneden worden.
Ik ging naar de plastisch chirurg in het ziekenhuis om te horen hoe of wat. Aangezien je op je neus geen huid “over” hebt, kunnen ze dat niet hechten. Tussen je ogen zit de huid iets losser en zo wilden ze dat op gaan lossen. Vanaf die plek gaan snijden en dan halve bolletjes in mijn huid snijden, die omdraaien en op de huid leggen die weggesneden is op mijn neus. Dan weer naar boven om dat lege plekje op te vullen, tot ze bij de huid tussen mijn ogen komen om die vervolgens “gewoon” te kunnen hechten. Ik schrok me natuurlijk rot van die techniek, want dan houd je echt een enorm litteken over en daar is niks moois van te maken. Huidtransplantatie is geen optie omdat het plekje daarvoor te groot is. Bijkomend probleem is dat er kans is op ontstekingsgevaar. In mijn geval een nog grotere kans omdat mijn weerstand natuurlijk enorm onderdrukt wordt. Met alle gevolgen van dien weer….. En ook daar zit ik natuurlijk niet op te wachten.
Toen we thuiskwamen er ik er over na ging denken, vond ik het toch wel eng. Ze lieten me geen foto’s zien, op dat moment overvalt alles je zo dat ik er ook niet aan gedacht heb om die te vragen. Maar volgens hen was er geen andere mogelijkheid, dus ik moest het er maar mee doen. Ik ben toen toch maar op zoek gegaan naar een kliniek voor plastische chirurgie om te kijken wat zij kunnen doen. Ik ben bij de Bergman Kliniek terecht gekomen en heb daar eerst maar een gesprek aangevraagd. Er zijn inderdaad geen mooie manieren om dit probleem op te lossen. De techniek die zij toepassen is de plek wegsnijden en open laten. Ik krijg daar dan Flammatinezalf bij (brandwondenzalf) om zo de huid van binnenuit te laten genezen. Ook dan zul je het altijd blijven zien, maar minder dan zo’n snee van bovenaf tussen je ogen. Dus ga ik maar voor die optie. De kans op ontsteking blijft, maar omdat de wond natuurlijk kleiner is, is die kans ook kleiner.
Ik heb de afspraak maar gemaakt en ga 30 oktober onder het mes. Het is een relatief kleine ingreep, duurt een half uurtje. De nasleep is natuurlijk weer langer, omdat ik de eerste week niet te zware inspanning mag verrichten; niet tillen, niet bukken zodat er te veel druk op mijn gezicht en daarmee dus de wond komt te staan. Dan zal het ongeveer een maand duren voor het een beetje dicht gaat zitten. En het duurt zeker een half jaar voor het wat minder zichtbaar wordt. Voorzichtig met de zon is me geadviseerd, maar dat moet ik al vanwege de melanoom. Dus daar ben ik gelukkig al aan gewend en we gaan de winterperiode in, dus de zon is natuurlijk niet meer zo fel.